681 trasa - 13.12.2017

Kraków Pijarska - Floriańska - Jama Michalikowa - Rynek - Piłsudskiego - Oleandry - Wawel - Grodzka - Sukiennice - Rynek - Mały Rynek - Galeria Krakowska - Kraków MDA.

Ponownie w Krakowie, tym razem przywiała nas tutaj (to określenie spowodowane ostatnimi huraganami w aurze) potrzeba towarzyszenia koleżance w jej prywatnych interesach. Świetna okazja, żeby znowu podreptać ulicami królewskiego miasta mając w pamięci jeszcze poprzednie, ulicami innego królewskiego miasta.
Zaczynamy na początku ulicy Pijarskiej o 10.30, spoglądamy na Teatr im. Słowackiego, na Barbakan, samą Bramę Floriańską i na ulicy Floriańskiej wchodzimy na spotkanie z historią, czyli do Jamy Michalikowej.
To tutaj przed dziesiątkami lat powstał kabaret Zielony Balonik. Przepyszne espresso i idziemy dalej, tym razem w interesach prywatnych, o czym wcześniej wspomniałem. Nie będzie więc obfocenia Rynku, Piłsudskiego i innych ulic. Miał rację autor piosenki "Trzynastego", że w tym dniu nawet w grudniu jest wiosna, bowiem te rosnące świeże bratki tylko to potwierdzają. Piosenka będzie na końcu relacji.  Dopiero przy Schronisku Młodzieżowym Oleandry ponownie wolni, będziemy kontynuować spacer.
Miniemy kino Kijów, w którym w latach 80-tych byłem częstym gościem podczas moich kilkudniowych eskapad po tym mieście i przy nim postanawiam powrócić do tej praktyki, ale jest ale... w postaci znalezienia kogoś do opieki nad Perełką. Na dwa dni to ona spokojnie może mieć zrobiony zapas jedzenia i picia, ale na trzy to już problem.
Dochodzimy na brzeg Wisły i po powitaniu z łabędziami, kaczkami, mewami i gołębiami udajemy się na Wawel. Nawet smok wawelski dziś buchnął ogniem. Z nim to jest tak, że on zionie ogniem co 5 do 10 minut, ale tylko przez kilka sekund i jeśli nie ma się przygotowanego na ten moment aparatu, to tego nie zdąży się uchwycić.
Widzę, że od ostatniego pobytu na bardziej wrażliwe krzewy nałożyli chochoły słomiane, ciekawie to wygląda. Wejdziemy do Katedry, ale z pobytu w niej nie będzie moich fotek, gdyż trzeba uszanować zakaz fotografowania. Relację w tym miejscu uzupełniają ogólnie dostępne zdjęcia w sieci, oczywiście przeze mnie skorygowane. Znowu powiało historią i to tą, którą możemy się pochwalić... a poza tym tutaj znajduje się jeden z kilku na Ziemi czakramów i obecność tutaj sprzyja uspokojeniu wewnętrznemu.
W drodze z Katedry zahaczamy o dziedziniec pałacu, który obecnie jest remontowany. Potem w dół na Grodzką i nią na Rynek do Sukiennic.
Nie możemy niestety zwiedzić muzeum pod obiektem, gdyż jest tak tłoczno i taki harmider, że jedyną reakcją jest wyjście z powrotem na krakowski rynek. My zostajemy w budynku Sukiennic i idziemy do Kompanii Piwnej na jedzonko. Dziewczyny tym razem biorą na pół, zachwalany przeze mnie placek zbójnicki, a dla mnie brakło, więc zamówiłem żeberka z miodem i orzechami. Oczy wyszły z orbit gdy to danie sympatyczna pani przyniosła, bo było jeszcze większe niż serwowane placki... a ten smak!!!
Do tej pory myślałem, że najlepiej przyrządzone żeberka można zjeść w ustrońskim Diablim Dołku, ale okazuje się, że tu też. Podzieliłem się troszeczkę z dziewczynami, bo nie mogłem tego wszystkiego zjeść.
Radośni, nasyceni idziemy na rynek gdzie trwają targi bożonarodzeniowe i na stanowisku Poczty Polskiej uzyskujemy okazjonalną pieczątkę. Pieczątek zresztą dziś będzie więcej.
Potem obok Kościoła Mariackiego na Mały Rynek, a z niego do Galerii Krakowskiej. Zachodzące słońce sprawia, że niektóre obiekty otrzymują od niego w prezencie ciekawe kolory.
W galerii oczywiście oczopląs i ponieważ niczego nie mamy zamiaru kupować to udajemy się na dworzec autobusowy, gdzie przy jeszcze jednej kawie o 15.35 kończymy dzisiejsze krakowskie dreptanie.
Dziewczyny także zadowolone, bo to był taki przerywnik od ciągłego chodzenia po górach, a one w dwójkę chodzą po nich nawet po 3 razy w tygodniu, ja tylko dołączam się od czasu do czasu.
Dzięki Wam wielkie za towarzystwo i atmosferę i proszę o więcej takich "interesownych" wyjazdów do Krakowa.
Ja zapamiętam prośbę o to, żeby Bozia sprawiła, żebym w sklepie kupił tylko to, po co przyszedłem, bowiem nie mam w tym zakresie umiaru... tylko czy akurat Bozia ma o to dbać?!