891 trasa - 09.12.2020

Wielka Puszcza - Przełęcz Bukowska - Mała Bukowa - Przełęcz Beskid Targanicki - Przełęcz Kocierska Zajazd - Wielka Puszcza.

Schodzimy w objęcia mgły nad Beskidem Targanickim. Dziś kolejna pętelka w Beskidzie Małym, w można powiedzieć stałym trójkowym składzie.

Jestem od kilku dni po lekturze kilku blogów poświęconych wędrowaniu i dlatego postaram się jak najmniej pisać. W 2 z nich (bardzo przeze lubianych) nastąpił przesyt słowem. Nie po drodze mi jest, żebym tu przepisywał encyklopedie, wydarzenia historyczne i wiele innych tematów, bo mój blog nie służy za wyższą uczelnię tylko ma pokazywać to, co na danej trasie wydarzyło się. Ma pokazać przede wszystkim wizualnie to wszystko co my widzieliśmy... a jeśli komuś mało, bo zabrakło opisu historycznego danego miejsca to zawsze może poszperać w google'ach.  Ja nawet nie podaję wysokości mijanych szczytów, bo to jest pokazane na fotkach itd. itp.

Jadąc do Wielkiej Puszczy samochodem, jechaliśmy praktycznie cały czas we mgle i dopiero tam powitało nas słoneczko, a nawet księżyc jak się później okaże. Parkujemy samochód przed ostatnim przystankiem autobusowym w tej miejscowości i o 8.13 zaczynamy pętlę. Najpierw bezszlakowo cofamy się w  stronę, z której przyjechaliśmy. Jest mroźno, ale przyjemnie. Mamy do pokonania asfaltem jakieś 1,5 km. O 9.28 dochodzimy do żółtego szlaku, który nas zaprowadzi na Przełęcz Bukowską. Wszyscy nim idziemy drugi raz, bowiem w ubiegłym roku poznawaliśmy go jako nowość w gminie Porąbka. Po wejściu do lasu jest cieplej, ale dalej poniżej zera.

O 9.17 wchodzimy na Przełęcz Bukowską, rozmawiamy z przemiłym gospodarzem jednego z domów, którego zapytałem jak można stąd dotrzeć do wodospadów pod Złotą Górką, bo to mamy w planie na wiosnę. Pięknie wyjaśnił to i inne warianty wędrowania, za co mu serdecznie podziękowaliśmy i poszliśmy zielonym szlakiem w stronę Małej Bukowej. Ten zielony odcinek też w ubiegłym roku pokonywaliśmy, gdyż jest częścią zielonego od Gaików do Suchej Beskidzkiej.

Mijamy kaplicę MB Śnieżnej, i zaraz potem na prawo mamy widoki na piękne mgły w dolinach między górami Beskidu Małego od strony Czupla i Magurki Wilkowickiej, ale po minięciu agroturystyki w pobliżu Złotej Górki, mamy to samo zjawisko mgielne po lewej stronie szlaku. Mało tego, my się do tego zbliżamy. Miniemy szczyt Małej Bukowej o 10-tej i zaczynamy schodzić w biel, która momentami jest bardzo gęsta. 10 minut później będziemy na Przełęczy Beskid Targanicki i teraz znowu w górę i znowu będziemy ponad tym pięknym zjawiskiem i będziemy korzystać z promieni słonecznych. Na jednym z drzew zauważam ciekawą formę kory, gdyż rzucają mi się w oczy różnego rodzaju twarze. Nie wiem jak inni to odbiorą. Widzę na dole po prawej nawet faceta z brodą.

Mozolne wychodzenie do zajazdu nad Przełęczą Kocierską, na którą dotrzemy o 11.15. Wcześniej mamy po lewej kolejną odsłonę mgielnego morza, czy wręcz oceanu, bo daleko sięga. Przerwa na termosową kawę, na śniadanie. Pieczątka, widokówek nie ma i znowu będę musiał sam je sobie zrobić.

Schodzimy stamtąd o 11.32 bezszlakiem znanym Seniorce i mnie, natomiast koleżanka na nim debiutuje. Dziwimy się, że do tej pory nikt nie wpadł na pomysł, żeby zrobić z niego chociaż spacerowy, bo jest wielkim skrótem do Wielkiej Puszczy.

Wracamy na parking, a tam zaczyna już także podchodzić mgła. Tutaj dalej wszystko oszronione tak, jak było rano. Pięknie to wszystko wygląda. Kończymy tę wędrówkę, podczas której wyjątkowo byliśmy obszczekiwani przez małe pieski i tylko jeden duży na Beskidzie Targanickim powitał nas w ciszy. Jest 12.30, a więc po 4 godzinach i 17 minutach zamykamy pętlę, ciekawą i piękną.