541 trasa - 18.10.2015

Ustroń Manhatan - Myśliwska - Na Kępie - Siodło Pod Małą Czantorią - Mała Czantoria - Na Kępie - Myśliwska - Ustroń Widokowa.

Rodzimy Beskid Śląski. Rodzima miejscowość. To sprawi, że na koniec okaże się, że była to jedna z bardzo nielicznych tras pokonanej bez żadnych biletów, zarówno na środki transportu jak i biletów płatniczych. Dziś nie wydałem nawet grosza, a za to do domu przyniosłem plony lasu.
Zaczynam wszystko o 9.23 sprzed jarzębiny rosnącej na wprost moich okien. Pogoda słoneczna (a miało podobno lać), chociaż i tak jest chłodno. Wybrałem się na Czantorię bez konkretnego planu, którędy pójdę, gdzie skończę. Sporo czasu i wszystko zależeć będzie od tego jak rozwinie się sytuacja.
Już przy domu podziwiam kolory jesieni, a potem im dalej, tym będzie ich więcej. Dla mnie ta część jesieni z kolorowymi liści, z grzybami, babim latem, to najpiękniejsza pora roku. Właśnie, wspomniałem grzyby. Mam nadzieję, że po kilku dniach z deszczem coś tam urośnie i trochę do domu przyniosę.
Chodnikiem, a potem ulicą Kluczyków o 9.38 dochodzę na ulicę Myśliwską i tym samym odtąd pójdę żółtym szlakiem turystycznym w kierunku Małej Czantorii. Na Kępie jednak go opuszczę (10.04) i wejdę do lasu, by wspinać się pod górę znanym mi sprzed lat chodnikiem. Liczę na grzyby. Jakiś czas nie ma, ale w końcu pokazuje się pierwsza samotna opieńka, przerośnięta trochę. Znaczy to, że już były???, że znowu przegapiłem??? Tuż obok na pniu niejadalne grzybki. W pewnym momencie moim oczom pokazuje się w trawie i pod gałęziami kolonia opieniek. Jestem podekscytowany. Te opieńki są delikatne, bo rosną na ściółce lasu bukowego. Zbieram i odtąd czas się nie liczy. Stale w górę.
Znacznie wyżej przejdę z lasu bukowego w las iglasty i tam już będą opieńki "mięsiste" i też ich sporo. Wkrótce pojawią się kurki i pod wielką stertą gałęzi osiedle podgrzybków. Część z nich zdrowa, więc zabieram. Nawet na zdjęciu kilkoma się pochwalę, ale ten największy znalazłem później i musiałem rozdzielić grzyby na 2 siatki. Podgrzybki później powędrują do prawie pustego plecaka, a opieńki zostaną w siatce na ręce. Nawet nie wiem kiedy znalazłem się na górze, przy ruinie domu na Siodle Pod Małą Czantorią (11.53).
Mały odpoczynek do 12.10 i potem pójdę na prawdziwy szczyt Małej Czantorii (12.18).
Na Wielką Czantorię dziś nie pójdę, bo grzyby jednak ważą trochę a trzeba je przynieść do domu w postaci nadającej się do zjedzenia, a przecież i tak w siatce "ubiją się".
Patrzę na oświetlony słońcem Goleszów i Kozakowice, tak jak gdyby to była scena. Idę w kierunku żółtego szlaku, a ten powita mnie szlakowskazem z nazwą Małej Czantorii... i to takie małe kłamstwo na szlaku.
Odtąd (12.25) już tylko schodzenie w dół. Jeszcze będą opieńki, ale ja już nie mam do czego zbierać, a nie chcę, żeby w tej siatce co mam, pękły uszy.
Z powrotem jestem Na Kępie o 13.14 i aż do Widokowej, będę powtarzał szlak. Znowu piękne kolory, piękne konie, piękne dalekie widoki. O 13.24 ponownie Myśliwska a o 13.41 wejdę na Widokową. Na jej końcu przy tzw. wapienioku o 13.55 będzie meta tej trasy bogatej w opieńkowe żniwa i kolory.
Teraz czeka mnie sporo godzin, żeby zebrane grzyby przetworzyć. No, to do dzieła.

Mała Czantoria

Właściwy szczyt Małej Czantorii