450 trasa - 11.06.2014

Wisła - Jarzębata - Kamienny - Trzy Kopce Wiślańskie - Telesforówka - Zakrzosek - Orłowa - Równica - Zawodzie - Ustroń Diabli Dołek.

Beskid Śląski. Podczas ostatniej majowej, 446 trasy, zawiozłem do weryfikacji książeczkę Beskidy2 i wracałem do Ustronia wzdłuż rzeki Wisły.
Dziś jadę po odbiór odznak, a powrót do Ustronia tym razem będzie górami. Zupełnie inna pogoda niż wtedy. Dziś upał i to porządny od rana.
Przyjeżdżam do Wisły autobusem o 9.24 i jest to godzina startu tej trasy szlakiem zielonym. Pierwsze kroki kieruję do PTTK po odznaki: czeską, polską, słowacką i wspólną.
Potem przy dworcu kolejowym wchodzę na szlak żółty (9.42) i nim pójdę w górę.  Zatrzymuję się w Muzeum Beskidzkim i oglądam zbiory i przypominam sobie, jak to drzewiej bywało.
Spokojnie wychodzę na Kamienny. Im wyżej, tym więcej wieje chłodny wietrzyk, a to oznacza, że dobrze się pójdzie. To będzie trasa sianokosów i trasa widokowa, bo sporo i dobrze dziś było widać, pod warunkiem, że nie pod słońce. Kamienny mijam o 11.00 i od tej chwili trasa w większości będzie wiodła lasem, wśród drzew, co oznacza, że nie będę odczuwał spiekoty na własnej skórze.
Trzy Kopce Wiślańskie mijam o 11.15, by po 5 minutach zameldować się w Telesforówce. Tak się składa, że przynajmniej raz w roku tam jestem i widzę postępy w budowie nowego obiektu.
Sympatyczna pani znana z minionych lat, ponownie urodziła dzidziusia i dziś było zastępstwo na okienku.
Dzisiejsza pani równie sympatyczna. Kupuję wodę gazowaną do plecaka, bo nie należy lekceważyć upału.
Odpoczywam tam pomiędzy 11.20 a 11.40. Potem powrót do Trzech KW , a tam wejście moje na szlak niebieski (11.45), którym pójdę aż na Równicę. Nie mam co opisywać, bo widoki na różne pasma Beskidu Śląskiego pokazują się od czasu do czasu, a to zostało utrwalone na zdjęciach.
Wspomnę poziomki, bo były smaczne i rosły koloniami w kilku miejscach. Wspomnę też piękne polne kwiaty wśród wysokich traw, tam gdzie jeszcze nie zostały skoszone.
Zakrzosek mijam o 12.11, a na szczyt Orłowej wychodzę o 13.05. Ta trasa to takie wchodzenie i schodzenie na przemian, ale przynajmniej nogi wyrabiają swoją kondycję.
Żal, że otwierana przed laty z pompą Chata na Orłowej jest już tylko wspomnieniem. Obecnie obiekt pełni rolę domu prywatnego. Brakuje w tym miejscu punktu do odpoczynku i pokrzepienia się. Trzeba z tym poczekać do Równicy.
Nie wychodzę dziś na szczyt, ale zatrzymuję się w Chacie Zbójnickiej na wytęsknione i wymarzone espresso. Trzy łyki i po kawie, ale za to ile werwy mi dodała do dalszej wędrówki. Spędziłem czas w Chacie pomiędzy 14.20 a 14.53. Potem przy schronisku PTTK o 15.00 wchodzę na czerwony szlak do Ustronia Zawodzia. Teraz tylko w dół, oj, momentami niebezpiecznie. Rozjeździli szlak mocno, zwłaszcza w jego górnej części.
Mijam Sanatorium Równica, zaglądam na kościół na Zawodziu i schodzę na najlepsze pod słońcem placki do Łukasza. Wcinam, aż mi się uszy ruszają, ale takie rarytasy nie jadam codziennie.
Meta w zaprzyjaźnionym Diablim Dołku o 16.40. No cóż, w górach było znośnie mimo upału, ale po zejściu na dół, czułem się jak Łukaszowy placek na patelni... Jedyne czego zapragnąłem to powrotu do domu i porządnego zimnego prysznica.