Trasa rozpoczyna się przyjazdem autobusem z Żyliny pod wyciąg do Wratnej o 10.05. Zakup biletów i z czeską rodziną jadę wagonikiem na górę (10.09 - 10.17). Od ostatniego słupa podporowego słyszymy, że na zewnątrz porządnie wieje wiatr. Faktycznie tak jest.
Najważniejsze to po co przyjechałem - są kolorowe kwiaty, ale będzie trudno je focić, bo wiatr przygina je do ziemi. Znajdę jednak momenty i miejsca kiedy to będzie możliwe.
Jakże dziś tu jest inaczej niż w lutym, kiedy to większość trasy przebyłem w mgielnym mleku. Widoków dalekich nie ma, ale to co widać jest wystarczające by nacieszyć oczy.
O 10.24 zielonym szlakiem zaczynam podchodzić na Snilovské Sedlo, a na nim jestem już po 5 minutach i zmieniam kolor szlaku na czerwony. Kierunek może dziś być tylko jeden - najwyższy szczyt Małej Fatry - Veľký Kriváň. Trzeba uważać, bo bardzo wieje i zrywa czapki z głów. Widzę sporo młodych rodziców z bardzo małymi dziećmi i nie mogę pojąć, jak mogą narażać swoje pociechy na to, że przebywanie na tej wysokości to pierwszy stopień do rozwoju wad serca. Dzieci do 6 lat nie powinny tak wysoko być, no chyba, że urodziły się na takiej wysokości i na niej mieszkają.
Udało mi się przekonać jedną czeską rodzinkę, by dalej nie szli (są na zdjęciu), a poza tym ... ten wiatr.
Inni nie posłuchali i ich na fotkach nie ma, bo dlaczego miałbym dokumentować swego rodzaju przestępstwo wobec własnych bobasków, a było ich sporo.
Po raz pierwszy bez potu zdobywam Wielki Krywań o 10.50. Nie można tu dłużej zabawić, bo boję się, że zostanę latawcem. Schodzę, ale nie wracam na przełęcz, tylko odbijam w drugą stronę w kierunku Małego Krywania. Nie dojdę jednak do niego. Oczywiście najważniejszym foconym skarbem są kwiaty, ale także otaczające szczyty Małej Fatry.
Na Piekielnik wyjdę o 11.15, potem w dół do przełęczy Bublen, a tam o 11.30 pożegnam szlak czerwony i wejdę na żółty, łącznikowy do niebieskiego. Odcinek między Bublen a Chrapakami będzie moim debiutem.
Chrapáky. Jest 11.40. Zmiana koloru na niebieski, którym dojdę o 12.21 ponownie do wyciągu, tym samym zamknę pętlę.
Idę po piwo i wychodząc z nim na zewnątrz zastaję już tak silny wiatr, że wyrwał mi z ręki kufel z piwem i tyle go widziałem. Popatrzyłem nad Wielki Krywań a tam już bebok, czyli bardzo ciemne chmury. Na nic więc nie czekając więcej, wsiadam do wagonika kolejki i zjeżdżam w dół (12.29 - 12.40).
Na dole jeszcze nie ma chmur, ale z biegiem czasu pojawiać się będą. Oddaję w kasie dyskietkę zastępującą bilet i otrzymuję zwrot pieniędzy.
Mało szczegółowych opisów, ale fotki pokażą więcej niż słowa, choć i tak nie oddadzą rzeczywistego piękna kwiatów i wiejącego wiatru. W sumie bardzo ciekawa i pożyteczna trasa, która kończy się na parkingu przy wyciągu we Wratnej o 13.05. Stamtąd 13 minut później zabierze mnie do Żyliny autobus z ostatniej fotki. W nim też po czasie przeżyję nawałnicę deszczową, która w końcu na trasie nas dopadnie... ale to już poza trasą.
